Hieronder onze visie over het beheren van de Dierenweide in Woubrugge en onze reactie op de gebeurtenissen van de afgelopen weken. Maar eerst een korte reactie op een paar zaken die ons zonder enig feiten onderzoek door o.a. pers (krant en TV) zomaar in de schoenen wordt geschoven.
Fokken en verdienmodel
Ons wordt verweten dat wij dieren fokken voor de slacht en dat dit tevens ons “verdienmodel” zou zijn. Gemakshalve beschuldigd men de overige ca 500 (?) Kinderboerderijen hier ook maar van. Wie de moeite had genomen om eerst even onze jaarcijfers te bekijken had zelf kunnen constateren dat dit nergens op is gebaseerd. Gemiddeld hebben we als ‘Overige inkomsten’ ca € 800,00 in de boeken staan en als we daar de inkomsten van onze Walnotenverkoop ( we hebben super productieve bomen op onze weide), eieren verkoop, opbrengst Waterrecreatiedag etc. van aftrekken resteert een gemiddeld jaarbedrag van ca € 200,00 voor aan -en verkoop van dieren. Zet dit af op een exploitatiebegroting van ca € 4000,00 en trek zelf uw conclusie.
Soms moet je handelen
Ons wordt ook verweten dat wij niet diervriendelijk handelen, maar soms moeten we besluiten nemen die door de buitenwereld niet begrepen ( of niet begrepen willen) worden. Vorig jaar was sprake van een van de droogste zomers ooit en relatief veel geiten kregen maagdarm klachten die de veearts zelfs met verschillende soorten antibiotica niet helemaal kon oplossen. Wij hebben toen na overleg met de arts besloten het aantal volwassen dieren te reduceren. Soms moeten in het belang van de dierpopulatie handelen en daarbij is gewoon gezond boerenverstand onze leidraad, met sentiment los je het probleem niet op.
Onze adoptieregels
De meeste Kinderboerderijen en Dierenweides hanteren m.b.t. adoptie vrij algemene voorwaarden waarvan de basis zich als volgt laat samenvatten.
- De adoptie periode geldt voor het lopend kalenderjaar;
- Elk dier kan meerdere malen geadopteerd worden;
- Het dier wordt niet van het adoptiebaasje, maar de donatie draagt wel bij aan de verzorging van deze dieren;
- Het adoptiebaasje krijgt geen andere behandeling dan andere bezoekers;
- Het adoptiebaasje heeft geen zeggenschap over de veestapel.
Elke weide of boerderij kan uiteraard zelf hier elementen aan toevoegen. Adoptie is een vorm van donatie maar wel met een persoonlijk tintje. Vaak vinden ouders of grootouders het leuk om te doneren en gelijker tijd hun (klein) kind adoptieouder van een dier op de weide te maken. De activiteit richt zich voornamelijk op de kinderen.
De Dierenweide in Woubrugge is een kleine weide (0,3 ha) en onze veestapel bestaat uit verschillende soorten geiten, konijnen, kippen en wat rondvliegende duiven. Met een klein groepje betrokken vrijwilligers onderhouden wij deze groene locatie voor ons dorp en de bewoners. Dat dit gewaardeerd wordt blijkt wel uit het feit dat heel veel bewoners en bedrijven ons financieel steunen. Over het te voeren beleid mag je als buitenstaander uiteraard van mening verschillen, maar zoals alle Kinderboerderijen en Weides bepalen we graag zelf hoe wij verantwoord met onze dieren omgaan. Uiteraard alles binnen de wettelijke voorschriften die op ons als Dierenweide van toepassing zijn. Wij zijn zeker ook niet blind voor maatschappelijke ontwikkelingen op het gebied van dieren welzijn en zullen daar op onze wijze invulling aangeven.
Over het persbericht van Ron en Sylvia het volgende;
In de afgelopen 10 jaar hebben wij nog niet meegemaakt dat een specifiek geitje, inclusief met vermelding van het oormerk voor adoptie is opgegeven. De dieren worden normaliter anoniem geadopteerd als ‘geit, konijn of kip’. Achteraf wordt dan ook geen melding gemaakt als een dier niet meer op de weide is.
De betrokkenheid van Ron en Sylvia bij hun adoptiegeitje die zij de naam Egdib hebben gegeven heeft ons verrast.
Wij wisten niet dat zij zich zo persoonlijk betrokken voelden bij dit geitje, anders hadden we wellicht gezamenlijk nóg een poging kunnen doen om voor dit geitje een andere woonplek te vinden. Handhaven bij ons op de weide was geen optie. Hun opmerking dat dieren ‘gewoon worden geslacht om plaats te maken voor pasgeboren lammetjes’ doet geen recht aan de toewijding van onze vrijwilligers en wordt door hen ook als onnodig grievend ervaren. Een dier naar het slachthuis brengen is echt onze allerlaatste optie, meestal lukt het door ruil en verkoop. Met elkaar zetten wij ons ervoor in om onze bescheiden veestapel beheersbaar en gezond te houden. Daarvoor zijn soms keuzes nodig die vanuit de buitenwacht niet altijd worden begrepen. Dat is jammer, maar wij staan voor onze weide en ons beleid.
